شام غریبان

حضرت زینب(س)-عصر عاشورا-شام غریبان

ای که به خشکی لبات

دریا توسل می کنه

موندم چه جوری داغتو

دنیا تحمل می کنه

سروی که تنها شاهد

این برگ ریزونه منم

کوهی که می خواد پاشه و

دیگه نمیتونه منم

گرم طوافن تا غروب

سرنیزه ها دور سرت

وقت نمازِ تیرها

سجاده میشه پیکرت

این موج که روی تنت

باگریه می ریزه منم

زخمات لب وا می کنه

هر بار بوسه می زنم

تو کشته اشکی و من

یک چشمه بارونم برات

دیدم که گریه می کنه

گرگ بیابونم برات

دیده میون موج خون

دریای احساسم تورو

ای آشناتر از همه

حق میدی نشناسم تورو؟

زخمت بهم میگه بمون

چشمت بهم میگه برو

سنگم بیاد از آسمون

تنها نمی ذارم تورو

با آه شونه می کنم

زلف پریشون تورو

با اشک روشن می کنم

شام غریبون تورو