امام حسین(ع)-شهادت-گودال
جلوه ی ذات کبریا شده ای
کعبه ی تیغ و نیزه ها شده ای
زیر این چکمه های زبر و خشن
مثل قالی نخ نما شده ای
چقدر نیزه خورده ای!چه شده؟
دم عصری پر اشتها شده ای
نیزه ای بوسه زد به لعل لبت
ماه زینب چه دلربا شده ای
همه ی موی عمه گشته سپید
خوب شد خمره حنا شده ای
کاوش تیغ ها برای زر است
تو مگر معدن طلا شده ای؟
نقشه ی ری خطوط زخم تنت
پس برای همین تو تا شده ای
با تقلا و دست و پا زدنت
باعث گریه ی خدا شده ای