امام حسین(ع)-شهادت-گودال
از آن روزی که خوردی بی هوا زخم
شده از گریه پلک چشم ما زخم
نمانده از تنت چیزی به غیر از
هزار و نهصد پنجاه تا زخم
***
تو را ای یار با آزار کشتند
نه با سرنیزه با مسمار کشتند
مرا در گودی گودال اما
تو را بین در و دیوار کشتند
***
تو آن عشقی که در هر سر نیایی
تو آن داغی که در باور نیایی
تو را آن گونه در گودال بردند
که جز با سم مرکب در نیایی
***
تو را با خشکی لب ذبح کردند
به پیش چشم زینب ذبح کردند
اگر من را مرتب زجر دادند
تو را هم نامرتب ذبح کردند